مانده ام اول خط نام خدا بنویسم

یا که رندی کنم و نام تو را بنویسم

.

.

.

بعد یک عمر ببین دست و دلم می لرزد

که من و تو به هم آویزم و ما بنویسم

سلام

حال ما خوب است ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور که مردم به آن شادمانی بی سبب گویند  با این همه عمری اگر باقی ماند طوری از کنار زندگی می گذریم که نه زانوی آهوی بی جفت بلرزد و نه این دل نا ماندگار بی درمان ...

اولین حرف آخر:

این همه که از تو می گویم بیهوده نیست

                                                       هرکس به هرچیز یقین کند...

                                                                                               دوست دارد همه جا پیامبر آن یقین باشد...