بازدید امروز : 0
بازدید دیروز : 0
آمدی ،جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
با سلام خدمت تمامی دوستان دبیرستانی گرامی
خیلی سخته که یه آدمهایی 4 یا شاید 7 سال هر روز همدیگه رو تو مدرسه میدیدند ولی حالا شاید سالی یه بار هم همدیگه رو نمی بینند.
بعد از کنکور هر کی یه سمتی رفت .یکی رفت شمال، یکی رفت جنوب، یکی رفت...
بدتون نیاد ولی بعضی از ماها حتی رشته های قبولی دوستامونو هم نمی دونیم.چند روز پیش به ذهنم خطور کرد که چه خوبه در این آشفته بازار مجازی ،ما هم یه وبلاگ گروهی را بندازیم که هر چی می خواهیم توش بگیم.از احساسات تا عقاید تا اتفاقاتی که تو دانشگاه می افته تا بیان خاطرات دبیرستان و....
به یاری خدا این امر انجام شد.امیدوارم بتوانیم از هر جای ایران که هستیم با هم ارتباط برقرار کنیم.راستی من نتونستم با خیلی از بچه ها ارتباط برقرار کنم و آدرس وبلاگ رو بهشون بدم.هر کسی با هر فردی از بچه های فارغ التحصیل احمدیه که ارتباط داره این خبر رو بهش بده.هر کی هم که می خواد تو وبلاگ مطلب بنویسه به من اسم ، فامیل ،یوزر و پسورد پیشنهادی و ایمیلش رو پیامک (!!!!)کنه.
هر کسی هم که نویسنده این وبلاگ شد هر مطلبی که دلش بخواد می تونه بنویسه(البته هواستون باشه نزنید تو باقالیا)
پس یادتون نره به همه خبر بدید چه فارغ های 85 ای و چه فارغ های 86 ای.
هر دوست عزیزی که از من یوزر و پسورد گرفته برای نوشتن مطلب باید بره تو سایت www.parsiblog.com بعد اونجا یوزر و پسورد رو وارد کنه و مطلب بفرسته.خواهشا مطالب رو منظم و مرتب بفرستید.که چهره ی وبلاگ قشنگ باشه.
موید و موفق
حسین رحمانی
درباره خودم
آوای آشنا
اشتراک